İntikam

Patlıyor içimde birden her bir volkan gibi;

Sarıyor önce,kapatıyor ışığı,kaplıyor göğü;

Bulutlar bunlar galiba aratıyorlar serinliği;

Sinirimden aynı gözüküyor biri,diğeri;öbürü;

Duramıyorum bu vahşet tablosunu çizerken;

Kimse fark etmiyor mu acı keder ve hüznü;

Benim öfkem ise dalgalar gibi, falez döven;

İşte yıldırımlar çakıyorlar,çıkmıyor zihnimden;

İşe yaramaz kimsenin yardımı artık,beni bi O anlar;

Yıkılsın her şey, kalmasın ortalıkta ne bir cam;

Gitmiyorlar görüntüler, hissiyatlar, hele o anlar;

Ne yazık ki istediğim görüntüyü bana vermiyorlar;

Gelmiyor bir araya zaten bu sebepten iki yakam;

Bahara açmış çiçekler bile bağırıyorlar her an;

Yaşasın;intikam,intikam,intikam...

~~ A. Eralp DEMİRDERE